آثار امانتداریامانتداری یکی از صفات نفسانی انسان و در مقابل خیانت است. از دیدگاه قرآن کریم آثار و ثمراتی بر امانتداری مترتب می‌شود. جلب اعتماد دیگران و سپردن کارها و مسئولیت‌ها، محبت الهی، رستگاری و پاداش دنیوی و اخروی از جمله آثار و برکات امانتداری است. ۱ - اعتماد دیگرانامانتداری عامل جلب اعتماد دیگران و سپردن کارها و مسئولیت‌ها به شخص امین است، بر همین اساس دختران شعیب یکی از علل گزینش موسی برای عهده‌داری کارهای آنان را امانتداری او برشمردند: «یـاَبَتِ استَـجِرهُ اِنَّ خَیرَ مَنِ استَـجَرتَ القَویُّ الاَمین» یوسف (علیه‌السلام) نیز هنگام پذیرش مسئولیت خزانه‌داری عزیز مصر امانتداری خویش را مطرح کرد و بدین جهت خود را شایسته پذیرش این مسئولیت دانست: «اجعَلنی عَلی خَزائِنِ الاَرضِ اِنّی حَفیظٌ عَلیم»، چنان‌که مأمور آوردن تخت بلقیس نیز امانتداری خود را دلیل بر شایستگی خود برای انجام این مسئولیت برشمرد: «اَنا ءاتیکَ بِهِ قَبلَ اَن تَقومَ مِن مَقامِکَ واِنّی عَلَیهِ لَقَویٌّ اَمین» از این آیه فهمیده می‌شود که امانتداری از ملاکپهای سپردن مسئولیتپها در نزد سلیمان بوده است. ۲ - محبت الهیقرآن در آیات ۷۵ آل‌عمران از امانتداری برخی از اهل کتاب یاد کرده سپس آن دسته از کسانی را که امانتدار بوده و به عهد خود وفا می‌کنند جزو پرهیزکاران و محبوب خداوند برشمرده است: «ومِن اَهلِ الکِتـبِ مَن اِن تَأمَنهُ بِقِنطار یُؤَدِّهِ اِلَیکَ... بَلی مَن اَوفی بِعَهدِهِ واتَّقی فَاِنَّ اللّهَ یُحِبُّ المُتَّقین» ۳ - فلاح و رستگاریمؤمنان امانتدار و پایبند به عهد خود با دیگران رستگارند: «قَد اَفلَحَ المُؤمِنون •... والَّذینَ هُم لاَِمـنـتِهِم و عَهدِهِم رعون» ۴ - پاداش دنیوی و اخرویامانتداران هم در دنیا و هم در آخرت از پاداش الهی برخوردارند. از جمله پاداش‌های دنیوی می‌تواند همان اعتماد دیگران و سپردن امور به دست آنان باشد، چنان‌که قرآن از امانتداری یوسف و سپردن امور به آن حضرت و بهره‌مندی وی از نعمت‌های دنیوی سخن به میان آورده و در ادامه آن را پاداش نیکوکاران دانسته است: «قالَ اجعَلنی عَلی خَزائِنِ الاَرضِ اِنّی حَفیظٌ عَلیم • وکَذلِکَ مَکَّنّا لِیوسُفَ فِی الاَرضِ یَتَبَوَّاُ مِنها حَیثُ یَشاءُ نُصِیبُ بِرَحمَتِنا مَن نَشاءُ ولا نُضیعُ اَجرَ المُحسِنین» سپس قرآن پاداش اخروی این افراد را وراثت بهشت و جاویدان بودن در آن دانسته است که بسیار بهتر و بالاتر از پاداش دنیوی است: «والَّذینَ هُم لاَِمـنـتِهِم وعَهدِهِم رعون •... اُولـئِکَ هُمُ الورِثون • اَلَّذینَ یَرِثونَ الفِردَوسَ هُم فیها خــلِدون» ۵ - پانویس۶ - منبعپژوهشکده فرهنگ و معارف قرآن، دائرة المعارف قرآن کریم، برگرفته از مقاله «آثار امانتداری»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۸/۰۵/۱۴ رده‌های این صفحه : امانت | مباحث قرآنی
|